KAEDAH PENGAJARAN BAHASA MELAYU - Kaedah Natural

Kaedah Natural

Latar belakang

•       Diasaskan oleh Tracy Terell, 1977

•       Tokoh-tokoh natural yang lain  ialah Gouin, Montaigne dan   L. Sauveur

•       Terell dan Stephen Krashen telah menerbitkan buku The Natural Approach 1978.

• Kaedah semula jadi dianggap  sebagai  kaedah tradisi dalam pengajaran bahasa.

Ciri-ciri:

•          Berasaskan kepada teori pembelajaran bahasa yang menganggap bahawa bahasa lebih mudah dikuasai secara semula jadi

•          Komunikasi sebagai  fungsi utama  berbahasa dan pengajaran bahasa  lebih berpusatkan   keupayaan pengajaran  komunikatif

•          Menekankan makna dan perbendaharaan kata  dalam pengajaran kerana  bahasa dilihat sebagai alat untuk menghubungkan  makna dan mesej

•          Penguasaan bahasa berlaku apabila  pendengar  memahami mesej dalam bahasa sasaran yang dipelajari

Prinsip:

•       Arahan sama dengan tahap penguasan bahasa

•       Mengajar perkataan dan ayat  harian

•       Kemahiran komunikasi diajar berperingkat-peringkat

•       Tatabahasa diajar dengan pendekatan induktif

•       Pelajaran baru diperkenalkan secara lisan

•       Objek dan gambar diguna untuk kosa kata maujud dan penyataan idea untuk kosa kata abstrak

•       Teks turut digunakan untuk kemahiran  mendengar dan bertutur

•       Sebutan dan tatabahasa yang betul turut ditekankan.

Kaedah Natural (Semula Jadi) dalam Pengajaran Bahasa

•       Pengajaran dimulakan  dengan soalan-soalan  yang berhubung dengan objek dan gambar

•       Perkataan-perkataan baharu  diterangkan dengan menggunakan  perkataan-perkataan yang telah  diketahui  oleh murid

•       Tidak menggunakan  bahasa  ibunda (dalam pembelajaran bahasa kedua) dan  tidak menggunakan  kaedah terjemahan

•       Cara pembelajaran menyamai  pembelajaran bahasa pertama

•       P &P  dilaksanakan secara tersusun dan berperingkat bermula dengan  kemahiran lisan,  kemudian bertutur dan seterusnya  membaca dan menulis.

dipetik daripada blog ini .